عنوان: رابطه خلاقیت و سازگاری اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهر شیراز

چکیده هدف از این پژوهش بررسی رابطه خلاقیت و سازگاری اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهر شیراز بود. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دوم دبیرستان رشته ریاضی ـ فیزیک آموزش و پرورش ناحیه یک و سه آموزش و پرورش شهر شیراز و نمونه با حجم 202 نفر که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و خلاقیت عابدی جمع آوری و عملکرد تحصیلی نیز از معدل کل نیم سال اول سال تحصیلی استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که: بین خلاقیت و ابعاد آن با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین سازگاری اجتماعی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. از ابعاد سازگاری اجتماعی قالب اجتماعی، مهارت اجتماعی، روابط خانوادگی، روابط مدرسه ای و روابط اجتماعی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معنادار داشتند و تنها بعد علائق ضد اجتماعی با عملکرد تحصیلی رابطه منفی و معنادار دارد. بین پسران و دختران در عملکرد تحصیلی تفاوت معنادار وجود ندارد. در سازگاری اجتماعی و ابعاد روابط خانوادگی، رابط مدرسه ای، روابط اجتماعی بین پسران و دختران تفاوت معنادار وجود دارد و این تفاوت به نفع دختران بود. در ابعاد قالب اجتماعی، مهارت اجتماعی و علایق ضد اجتماعی تفاوت معنادار مشاهده نشد. در خلاقیت و بعد انعطاف پذیری تفاوت معنادار به نفع دختران مشاهده شد و در ابعاد سیالی، بسط و ابتکار تفاوت معناداری مشاهده نشد. از بین سازگاری اجتماعی و ابعاد آن، تنها سازگاری اجتماعی توان پیش بینی عملکرد تحصیلی را دارد(27%) و از بین خلاقیت و ابعاد آن تنها خلاقیت توان پیش بینی عملکرد تحصیلی را دارد(24%). کلید واژه ها: سازگاری اجتماعی، خلاقیت، عملکرد تحصیلی، دانش آموز.